Przejdź do treści
s1
s2
s3
s4
Przejdź do stopki

Patron

Treść

 

„Święty Janie od Krzyża, kiedy pełnia lata
i derkacz się odezwał, głuchy odgłos łąki, 
owieczka dzwonkiem beczy, przepiórka szeleści,
rzuć mi malwę i nazwij Janem od Biedronki”

Ks. Jan Twardowski,Modlitwa do Świętego Jana od Krzyża”

 

Ksiądz Jan Twardowski urodził się w Warszawie 1 czerwca 1915. Miał trzy siostry – dwie starsze, Halinę i Lucynę oraz młodszą, Marię. 4 lipca został ochrzczony w warszawskim kościele parafialnym św. Aleksandra. Tego samego dnia, na mocy decyzji rosyjskich władz kolejowych, cała rodzina Twardowskich, podobnie jak inne rodziny warszawskich kolejarzy, została przymusowo ewakuowana w głąb Rosji. Powrót rodziny do Polski nastąpił dopiero po 3 latach. Przyszły poeta wychowywał się w Warszawie. W 1922 rozpoczął naukę w szkole podstawowej, a od 1927 roku uczęszczał do Gimnazjum im. Tadeusza Czackiego. Studiował polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim. W czasie II wojny światowej był żołnierzem Armii Krajowej, uczestniczył w powstaniu warszawskim. Wskutek przeżyć wojennych, w tym zniszczenia jego domu rodzinnego, w 1943 postanowił zostać księdzem.

W trakcie wojny w marcu 1945 zaczął naukę w tajnym Seminarium Duchownym w Warszawie. Naukę kontynuował z przerwami do 1948, kiedy to 4 lipca przyjął święcenia kapłańskie. Zaraz po studiach przez 3 lata był wikarym w parafii w Żbikowie k. Pruszkowa. Od 1959 aż do emerytury był rektorem kościoła sióstr Wizytek w Warszawie, gdzie głosił kazania dla dzieci, którym później zadedykował m.in. zbiory: Zeszyt w kratkę oraz Patyki i patyczki. Był również wieloletnim wykładowcą i wychowawcą pokoleń kleryków w warszawskim seminarium.

Zmarł wieczorem 18 stycznia 2006 w Warszawie. Pochowany został w krypcie w Panteonie Wielkich Polaków, miejscu pochówku dla zasłużonych w Świątyni Opatrzności Bożej, zgodnie z życzeniem prymasa Polski kardynała Józefa Glempa.

Twórczość:

Liryka księdza Twardowskiego traktuje zarówno o Bogu, jak i o ludziach i ich problemach. Dobrze widoczne są liczne odwołania i metafory dotyczące przyrody (także jako pochwała stworzenia). Wiersze tego częstomają charakter modlitewny (np. słowa Boże po stokroć święty, Mocny i uśmiechnięty w Suplikacjach).

Ważniejsze utwory:

  • Wiersze (1959, tom wydany wspólnie z książką poetycką ks. Pawła Heintscha)
  • O spacerze po cmentarzu wojskowym (1968)
  • Znaki ufności (1970)
  • Zeszyt w kratkę (1973)
  • Poezje wybrane (1979)
  • Niebieskie okulary (1980)
  • Rachunek dla dorosłego (1982)
  • Który stwarzasz jagody (1984, 1988)
  • Na osiołku (1986)
  • Nie przyszedłem pana nawracać (1986)
  • Patyki i patyczki (1988)
  • Sumienie ruszyło (1989, 1990)
  • Tak ludzka (1990)
  • Stukam do nieba (1990)
  • Nie bój się kochać (1991)
  • Niecodziennik (1991)
  • Nie martw się (1992)
  • Tyle jeszcze nadziei (1993)
  • Krzyżyk na drogę (1993)
  • Elementarz księdza Twardowskiego dla najmłodszego, średniaka i starszego (2000)
  • Pogodne spojrzenie (2003)
  • Mimo Wszystko (2003)
  • Na chwilę
  • Święty gapa
  • O maluchach
  • Do moich uczniów
  • Obiecanki Cacanki
  • Podziękowanie...
  • Trochę plotek o świętych

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Jan_Twardowski

371697